ماموران امنیتی سحرگاه روز شنبه ۳۰ آوريل ۲۰۲۲، به منازل تعدادی از معلمان ریختند و با شکستن وسایل و برخورد های وحشیانه، کلیه وسایل الکترونیک آنان اعم از لبتاب و گوشی و.... را ضبط کرده و با خود بردند. عین همین احضارها در روزهای پیش در رابطه فعالین کارگری و اجتماعی صورت گرفت و همه آنان تهدید شدند که به خیابان نیایند.


یکشنبه ۱۱اردیبهشت۱۴۰۱ روز جهانی کارگر تجمع با شکوه معلمان در سقز
امروز صلاح_سرخی آزاد باید گردد
گردهمایی اعتراضی معلمین و فرهنگیان در شیراز
استان البرز رئیسی بی سودا این آخرین پیام است جنبش فرهنگیان آماده قیــــــــــــــــــــــــــــام است تعداد نیروی انتظامی بسیار پررنگ بود
تجمع اول ماه مه معلمان در گیلان/ رشت طنین فریاد معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
بداقی، حبیبی آزاد باید گردد به رغم فضای بسیار شدید امنیتی معلمان گیلانی تجمع خود را با شکوه برگزار کردند.
جمعی از معلمان شاغل و بازنشسته، و فعالین انجمن صنفی معلمان کردستان (سقز و زیویه) با حضور در مقابل منزل آقای صلاح_سرخی، عید فطر را به خانواده ایشان تبریک گفتند و خواهان آزادی بی قید و شرط همکار دربندشان شدند.تصویر بالا


رسول بداقی ، جعفر ابراهیمی ، محمد حبیبی ، علی اکبر باغانی از جمله کسانی هستند که صبح امروزشنبه بازداشت شده‌اند و دهها همکار دیگر از نقاط مختلف کشور احضار شده اند

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

اعتراضات و تجمعاتی که به نوبه خود توازن قوا و فضای سیاسی- اجتماعی را بنفع جنبش‌های مطالباتی سنگین‌تر کرده و به لحاظ شکل و محتوا نمونه‌‌های برجسته و جدیدی از سازمان یافتگی و تداوم مبارزه در جنبش کارگری ایران را علی‌رغم تمامی فشارها و سرکوب‌ها، اخراج‌ها و احضارها و بازداشت و زندانی کردن فعالان این جنبش‌ها، توسط حکومت و ایادی آن، در معرض نگاه و توجه کارگران و سایر جنبش‌های اجتماعی قرار می‌دهد..


دادستانی همچنین بر این نکته تاکید کرد که فرمان آیت‌الله خمینی برای کشتار زندانیان سیاسی مجاهد که اغلب از آن به عنوان فتوا یاد می‌شود، در هر صورت یک “فرمان الزام آور” بود و زمینه کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ بوده است. حمید نوری از اساس وجود یک فتوا در این خصوص را زیر سوال برده بود.

اخبار روز

شورای هماهنگی ضمن تبریک اول ماه می به کارگران شریف جهان و ایران و دفاع از مطالبات و حق اعتراض کارگران، از والدین دانش‌آموزان خود می‌خواهیم برای تحقق مطالبات خود و دفاع از اصل آموزش رایگان و باکیفیت از مطالبات معلمان که بخشی از مطالبات اکثریت جامعه است حمایت نمایند و صحنه‌ واقعی از اتحاد فرهنگیان و سایر اقشار اجتماعی را رقم بزنند.


بیانیه ۲۸ نهاد چپ و دمکراتیک بمناسبت اول ماه مه
فقدان تشکل های توده ای و سراسری کارگران، اصلی ترین عاملی است که طبقه حاکمه میتواند با بی توجهی به خواست کارگران، سیاست های ضد انسانی اش را اجرا کند. دقیقا برای مقابله با این روند است که فعالان جنبش های اجتماعی، بار دیگر ضرورت هر چه بیشتر تشکل یابی مستقل و حذف همه نهادهای دست ساز حکومتی را یاد آوری می کنند. جنبش کارگری ایران، بیش از هر زمان دیگری به تشکل سراسری و مستقل خود برای تحقق مطالبات انسانی و بر حقش نیاز دارد.


این پایداری ۵۴ ساله شده است؛ با تمام فراز‌ها و نشیب‌هایش. در تمام این سال‌ها نویسندگانی پیش آمده‌اند و با یقین به ضرورت آزادانه اندیشیدن و آزادانه گفتن و با یقین به همگانی بودن حق این آزادی بر ستیز جمعی با قدرت سرکوب‌گر پای فشرده‌اند و رودرروی استبداد و ارتجاع ایستاده‌اند؛ آن‌ها که نیرویشان نه در کمیت، بلکه در عزم استوارشان برای دفاع از آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا نهفته است.

کانون نویسندگان ایران

بند اول منشور کانون نویسندگان ایران: آزادی اندیشه و بیان و نشر در همه‌ی عرصه‌های حیات فردی و اجتماعی بی هیچ حصر و استثنا حق همگان است. این حق در انحصار هیچ فرد، گروه یا نهادی نیست و هیچ‌کس را نمی‌توان از آن محروم کرد. مهدی صالحی قلعه شاهرخی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام و از بازداشت‌شدگان اعتراضات دی‌ماه ۹۶، به دلیل آنچه خطای پزشکی در درمان عنوان شد، در زندان اصفهان جان باخت.

کانون نویسندگان ایران

«بیان آزاد» عنوان نشریه‌ی الکترونیکی کانون نویسندگان ایران است. دهمین شماره‌ی «بیان آزاد» به بزرگداشت بکتاش آبتین اختصاص یافته است. در پیشگفتار نشریه آمده است: «بکتاش آبتین عضو دلیر و ثابت قدم کانون بود و آن طور که خود می‌گفت عضویت در کانون نویسندگان ایران یکی از نقاط عطف زندگی‌اش بوده است. او نمونه‌ای از نسل جوان شاعران و نویسندگان ایران بود که با تشخیص تأثیر ویران‌گر سانسور بر روح و جان هنرمند و آثار ادبی و هنری راه چاره را مبارزه‌‌ی جمعی برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان و نشر و از این رو پیوستن به کانون نویسندگان ایران دانستند و قدم در راهی گذاشتند که محمد مختاری و محمدجعفر پوینده با نثار جان خویش نوری نو بر آن تابانده بودند.»
کانون نویسندگان ایران

.