بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت درگذشت رضا براهنی رضا براهنی ( ۱۴۰۱ – ۱۳۱۴ ) شاعر، رمان‌نویس، منتقد، نظریه‌پرداز ادبی و از اعضای هیئت مؤسس کانون نویسندگان ایران روز جمعه پنجم فروردین ۱۴۰۱ دور از زادگاه خویش، در تورنتوی کانادا درگذشت. او یکی از آخرین بازماندگان نسل دوران‌ساز ادبیات معاصر ایران بود که در دهه‌ی چهل خورشیدی بالیدند و آثار گران‌قدری از خود به یادگار گذاشتند. اغراق نیست اگر بگوییم که او آغازگر شیوه‌ی نوین نقدنویسی در ادبیات ایران بود. نقدهای او درباره‌ی شعر مطرح‌ترین شاعران نسلِ بعد از نیما که ابتدا در نشریات ادبی و فرهنگی منتشر می‌شد و سپس در کتاب «طلا در مس» به چاپ رسید، تأثیر انکار نشدنی در بالندگی شعر نو فارسی داشت. ده‌ها اثر ارزشمند او در حوزه‌‌ی شعر، نقد ادبی، رمان و آموزش قصه نویسی هم‌اکنون بخشی مهم از گنجینه‌ی ادبیات فارسی است...
اکنون اما در آستانه‌ی بهار و نوروز، شرح درد و رنج از این بیش زیبنده نیست. باشد که نوروز و نسیم بهاری بر جان‌های ما همان گونه وزیدن گیرد که بر زمین سرمازده و طبیعت بی‌جان؛ تا باردیگر همچون سبزه از خاک سر برآریم و، همچون درخت بشکوفیم و، همچون پرندگان خوش‌آواز، سرود شادمانی و آزادی سر دهیم.
کانون نویسندگان ایران، نوروز را به مردم ایران و همه‌ی کسانی که در هر جای دنیا نوروز را جشن می‌گیرند، شادباش می‌گوید و برای آنها سالی سرشار از رفاه، تندرستی، شادمانی، صلح و آزادی آرزو می‌کند.
کانون نویسندگان ایران
کانون نویسندگان ایران با انتشار گزارشی در این روز از تداوم برخوردهای امنیتی پس از قتل بکتاش آبتین خبر داد. این برخوردها شامل مواردی چون مداخله در اجاره‌ی سالن برای مراسم بزرگداشت آبتین، تماس‌های نیروهای امنیتی با خانواده‌ی آبتین در آستانه‌ی مراسم چهلم و احضار چند تن از آنها به پلیس امنیت، و نیز احضار دو تن از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، اکبر معصوم‌بیگی و آیدا عمیدی، به دادسرای امنیت مقدس بود. در پایان این گزارش آمد است: "کانون نویسندگان ایران بر این دادخواهی که اکنون به خواستی عمومی بدل شده پای می‌فشارد و خواهان آزادی بی قید و شرط همه‌ی زندانیان سیاسی از جمله دو عضو در بند خود، رضا خندان (مهابادی) و آرش گنجی است."
کانون نویسندگان ایران
این نخستین بار نیست که کانون نویسندگان ایران در مسیر دادخواهی خود با محدودیت‌های امنیتی مضاعف و احضار و پرونده‌سازی روبه‌رو می‌شود و به جای عاملان و آمران جنایت تحت فشار قرار می‌گیرد.
کانون نویسندگان ایران
پس از قتل بکتاش آبتین و تاخیر در درمان رضا خندان مهابادی، دو عضو زندانی کانون نویسندگان ایران در ماه‌های اخیر شاهد آن هستیم که ماموران حکومت همچنان در شرایطی مشابه جان زندانیان سیاسی را هدف می‌گیرند و به خطر می‌اندازند. بنا به گفته‌ی برادر سپیده قلیان با وجود طی کردن تمام کارهای اداری و امضای برگه‌ی مرخصی توسط قاضی پرونده، ماموران از دادن مرخصی به او سر باز زده‌اند. ناگفته پیداست که مسئولیت جان زندانیان بر عهده‌ی حکومت است و هر گزندی به سلامت آنها متوجه مسئولان زندان و قوه‌ی قضائیه خواهد بود.
کانون نویسندگان ایران
کیوان باژن، رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین، اردیبهشت ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی مقیسه محاکمه و هر یک به شش سال زندان محکوم شدند.
کانون نویسندگان ایران
روز سه شنبه تاریخ ۱۷ اسفند
مکان: اول مقابل سازمان استخدامی کشور وبعدهم مقابل مجلس شورای اسلامی
زمان :ساعت ۸صبح ایستگاه مفتح همه همکاران حضور داشته باشند
تجمع بزرگ وحداکثری سرایداران وخدمتگزاران مدارس سراسر کشور
حضورتک تک شماهمکاران الزامیس..
همت کنید وبپا خیزید
کانون نویسندگان ایران در آستانه‌ی ۸ مارس، بر دو حق مغفول مانده‌ی زنان، حق تشکل‌یابی و حق نشر آزادانه‌ی آرا و آثارشان تأکید می‌کند و حمایت خود را از مطالبات برابری‌خواهانه و احقاق حقوق آنان اعلام می‌دارد. کانون نویسندگان ایران همچنین خواستار آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی از جمله زنان شجاع در بند است.
من معترضم. این سینه من، مرا بکشید ولی حقم را می‌گیرم.به حرف من گوش بده. اعلام تحصن داریوش مهرجویی مقابل ساختمان وزارت ارشاد،در پی جلوگیری از اکران نوروزی فیلم «لامینور» .
پشت پرده مثل اشباح حکم صادر می‌کنید .دیگر نمی‌توانم تحمل کنم . تا حقم را نگیرم ول نمی‌کنم .می‌خواهم بجنگم؛ بیایید بزنید من را بکشید .این سینه من، مرا بکشید ولی حقم را می‌گیرم.
در پی جلوگیری سازمان سینمایی از اکران نوروزی فیلم سینمایی «لامینور» تازه‌ترین اثر داریوش مهرجویی، کارگردان سرشناس ایرانی با انتشار یک ویدیو، ضمن انتقاد از سانسور گسترده در سینما، از تحصن خود مقابل ساختمان وزارت ارشاد خبر داد.
آقای مهرجویی در این ویدیو گفت: «من معترضم. این پروانه نمایش فیلم من است؟ این شیر نیست، گوشت که بگویید تاریخش گذشته. شما به من پروانه نمایش دادید؛ چرا زیر قول خودتان می‌زنید.
او اضافه کرد: دیگر نمی‌توانم تحمل کنم. می‌آیم و به همراه دستیارانم در وزارت ارشاد تحصن می‌کنم. تا حقم را نگیرم ول نمی‌کنم.
روز گذشته پس از ۴ روز بی‌خبری از وضعیت حسین رونقی، فعال حقوق بشر، وبلاگ‌نویس و فعال مدنی، برادر او در توییتی اعلام کرد که او از زندان اوین تماس گرفته و اعلام کرده که از روز ربوده شدن، دست به اعتصاب غذای خشک زده است. پیش‌تر در تاریخ ۷ اسفند ۱۴۰۰ وکلای رونقی از بازداشت و تشکیل پرونده برای موکل خود در شعبه‌ی ۲ بازپرسی خبر داده بودند.