تداوم سرکوب، تداوم مقاومت - بیانیهی کانون نویسندگان ایران بیگمان هر قهر و سرکوب مقاومتی در پی دارد. حاکمیت با وجود گستردگیِ فریادهای آزادیخواهی که در سراسر ایران و جهان طنینانداز شد هنوز در نیافته است و چنانکه پیداست، هرگز در نخواهد یافت که آزادی از حقوق اساسی انسانی است و تحدید حقوق مسلم مردم الیالابد امری محال و بلکه خیالی واهی است. مردم آزادیخواه نشان دادهاند که دیگر روزهای سیاه و خفقانآور گذشته را برنمیتابند و از هر فرصتی برای در هم شکستن استبداد بهره میبرند.
لقمان امینپور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امامجمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، کامیار فکور، احمدرضا حائری، رضا سلمان زاده، جعفر ابراهیمی و مسعود رضا ابراهیمی نژاد، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج کماکان در اعتصاب بسر میبرند. این زندانیان سیاسی از روز یکشنبه در اعتراض به انتقالشان از زندان اوین به این زندان و شرایط نامناسب در زندان مذکور دست به اعتصاب زده اند.
رعایت استنادارد ها ایمنی ،بازرسی های دقیق و حفاظت کار می توانست از این فاجعه جلوگیری کند.این فجایع چگونه پایان خواهند یافت؟
حکومت ،وزارت کار ُ،سرمایه داران وکارفرمایان و صاحبان معادن مسئولیت اصلی را به عهده دارند.
شماری از زندانیان سیاسی بند ۴ زندان اوین ازجمله رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، سعید مدنی، احمدرضا حائری، کیوان مهتدی، رضا شهابی، حسن سعیدی، داود رضوی، کامیار فکور، علی یونسی، امیرحسین مرادی، آرش جوهری و امیرسالار داوودی در اعتراض به محدودیتهای شدید تلفنی و شنود و ضبط صدای زندانیان و همچنین هزینهی سنگین مکالمه و کیفیت بد صدا، با اعلام اعتصاب، از هشتم تا دهم شهریور از تلفنهای زندان استفاده نکردند.
کانون نویسندگان ایران
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان خواهان صدور سریع مرخصی اضطراری برای رسیدگی فوری به وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی در بیرون از زندان بوده و اعلام میدارد، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی به این معلم دربند با مسئولان سازمان زندانها و قوه قضائیه است.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
نهم شهریور سالمرگ صمد بهرنگی است: نویسنده، مترجم، پژوهشگر و آموزگاری که سال ۱۳۴۷ در رودخانهی ارس غرق شد.
صمد آزادیخواه بود و عاشق مردم زحمتکش و شیفتهی عدالت اجتماعی، و همُّ و غم خود را صرف مبارزه برای دستیابی به آزادی و عدالت کرد. در دانشسرا دوستی صمیمانهای با بهروز دهقانی (که همچون او عاشق معلمی در روستاها بود) و خواهرش اشرف دهقانی به هم زد و دست به کار فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی شدند که از آن میان یکی هم راهاندازی ضمیمهی هفتگی «مهد آزادی آدینه» بود با همکاری علیرضا نابدل و جمعی دیگر از همفکران ازجمله غلامحسین ساعدی، که صمد را به روشنفکران معترضی چون جلال آلاحمد معرفی کرد.
کانون نویسندگان ایران
موضوع آمارهای نقل شده در این بخش:
اوجگیری صادرات روزانه نفت ایران به «نزدیک ۲ میلیون بشکه»
تورم حداقل ۲۵۰ درصدیِ کالاهای اساسی در دو سال اخیر
دستمزد کارگران» یکسوم خط فقر هم نیست!
آموزش و پرورش: ۲۷ درصد کلاس اولیها هنوز ثبتنام نکردهاند
بهرغم تمامی سرکوبها و جنایتهای بیشمار، مبارزات زنان* (زلینتا+)، جامعهی کوئیر، جنبشهای فمینیستی، کارگری، دانشجویی، دادخواهی، ملل تحتستم، معلمان، نویسندگان، خبرنگاران، بازنشستگان، پرستاران، کشاورزان و فعالان محیط زیست علیه سرکوب، تبعیض، نابرابری، بیعدالتی، حجاب اجباری و تبعیضهای جنسی- جنسیتی، نابودی محیط زیست از دهههای گذشته تا کنون ادامه یافته است. مبارزه برای رهایی از شرایط فاجعه بار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و اختلاف فاحش طبقاتی و تبعیضهای عمیق سیستماتیک نیز خود را در نقاط عطف خیزشهای دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ جلوهگر ساخت.
جواد روحی که در خیزش انقلابی در شهریور ماه سال گذشته بازداشت شده وپیشتر حکم سه بار اعدام او بر اثر فشار های مردمی و فعالان حقوق بشر نقض شده بود، در زندان نوشهر جانباخت .
مسئولان زندان قصد دارند این جنایت خود را تحت عنوان "خودکشی با مسمومیت دارویی" نشان دهند.
.jpg)
سیمین بهبهانی در جریان قتلهای سیاسی زنجیرهای سال ۷۷ نیز از فعالترین اعضای کانون بود و نشست عمومی برای انتخاب هیئت دبیران موقت در ۱۳ اسفند ۱۳۷۷ در منزل او برگزار شد. این عضو دلیر کانون نویسندگان ایران در مقابل نیروهای امنیتی، که برای برهم زدن جمع هجوم آورده بودند، سینه سپر کرد و مانع از ورود آنان شد. سیمین بهبهانی همواره مخالفت خود با انقیاد زنان و حذف آنان از عرصههای اجتماعی را با صدایی رسا فریاد زد و تا پایان عمر، حتی با وجود ضعفهای ناشی از کهولت، در کمال جسارت به دفاع از حقوق زنان پرداخت.
کانون نویسندگان ایران